Değerli okurlarım,

Bazı sözler vardır, insanın içini ısıtır. Hele ki yürekten gelirse, bir ömre bedel olur. “Allah razı olsun” da işte böyle bir sözdür. Hem duadır hem teşekkürdür hem de bir vefa nişanesi… Ama gelin görün ki bugünlerde bu cümle, ne yazık ki emeği değersizleştirmenin, sorumluluktan kaçmanın, vefayı rafa kaldırmanın yeni bahanesi hâline geldi.

Bir iş yaparsın; saatlerini, günlerini, hatta bazen aylarını verirsin. Düşünürsün, yazarsın, çizersin, yorulursun. Ama sonunda ne alırsın? “Allah razı olsun kardeşim.”

Evet, razı olsun. Rabbim razı olsun da… Sen razı mısın gerçekten bu emeği böylece yok saymaya?

Sevgili Okurlarım,

Bir garip hal aldı insanlar. Alırken profesyonel, verirken duacı oldular. Maddi karşılığı olan bir işte bile “para konuşmak ayıpmış” gibi susmayı tercih ettiler. Paylaşım istemek haksızlık sayıldı, teşekkür beklemek bile kibir........

© İstiklal