Kelimelerin efendisi, ki o kelimeler başının efseri, Halit Çapın’ı takdim ederim.

Romancı Yaşar Kemal onun için “Halit Çapın röportajcılığımızı belirli bir düzeye çıkarmış, bir röportaj dili de yaratan özgün bir ustadır.” diyor.

Onu yazmak için onun kaleminin çırağı olmak gerekir.

Çapın’ın iki kitabını arka arkaya okudum yeniden.

Bay Alkol’ü Takdimimdir ve Bay Alkol’süz Zamanlar.

Bu kitaplarında Çapın alkole esaret günlerini, kurtuluş mücadelesini, kurtulduktan sonraki hayatını açık yüreklilikle ve benzersiz üslubuyla anlatıyor.

Kitaplarda eski röportajlarından örnekler de var.

Nasıl da özlemişim, Kemal Tahir’e yaklaşan üslubuyla kelimeleri dans ettirişini.

Halit Çapın’la 1982 yılında kısa bir dönem Milliyet’e beraber olduk.

O alkol belasından kurtulduktan sonra ikinci kez Milliyet’te çalışmaya başlamış; ben de gündüz Akşam gazetesinde gece de Milliyet’te çalışıyordum.

Selamlaşmalarımızın dışında konuştuğumuzu hatırlamıyorum.

Ama olsundu.

O “dev”le aynı çatı altında olmak bana yetti.

Yukarıda Kemal Tahir’den söz ettim.

Çapın onu seviyordu.

İşte kanıtı.

28 Kasım 1999 tarihli Takvim gazetesinde yazdığı yazıdan........

© Hürses