Bazen drama / tiyatro / sinema bahsinde çocuklarla fikir alışverişinde bulunuyoruz:

İran sineması bu kadar imkansızlığına rağmen ne kadar ilginç, insana dokunan senaryolar buluyor , hakeza Kore...

Amerika , uçsuz bucaksız bütçe ve imkanları ile sektörde iken... Halbuki bizde niye ısrarla holding patronu / yalandan sözleşmeli nişanlanma... Başörtülü insanlara had bildirme / mütedeyyin insanları aşağılama... Birtakım insanların cehaletini birtakım gruplara yaftalama vs.

Kızılcık Şerbeti' ndeki Kıvılcım gibi bu millet anlamaz , o yüzden basitleştirip veriyoruz aslında neler yazılabilir gibi üstten bakmacı tavırlara inat , derinlemesine bakmayalım mı bu hususa , ne dersiniz ?

Yüzyıllardır ozanla, kamla, Dedem Korkut ' un gelip boy boylayıp soy soylamasıyla, meddahla, masalcı ninelerle bunca tarihî kültürel hazinemiz varken yaşadığımız onca insanî / toplumsal trajedi diğer yanda iken niçin bunları kaleme alıp senaryolaştıramıyoruz ki ? Evde tv karşısında bakla ayıklayan teyzelere göre bu senaryolar , reklam veren sabun sektörünün keyfine göre bu yazmalar yönetmeler desek ne kadar doğru olabilir acaba bu yaklaşımımız? Okuyan ,hem de dinî felsefî öyle derin şeyler okuyan insanlar var, tanıyorum biliyorum... Düşünen dertlenen naif insanlar var , umuyorum... Kendim için değil -vallahi- onlar için istirham ediyorum...

Neler neler var yaraya parmak basmalık ?

Deizmin pençesinde özgür olma........

© Hür Haber