İslâm Devrimi’nin başlangıcında Tahran’da epey bulunmuş, devrimin önde gelen liderlerinden sokaktaki vatandaşa kadar hemen her sınıftan insanla temas etmiş, hattâ Ayetullah Humeynî’nin Camoran’daki evine bile gidebilmiştim...

İran’da o günlerdeki en yaygın slogan “Merk ber Amerika, merk ber İsrail”; yani “Amerika’ya ölüm, İsrail’e ölüm” idi...

Sloganın ikinci kısmı kırk küsur sene sonra hayata geçti; İsrail İran’ı füzeleri ile vururken İran da İsrail’e peşpeşe roket, dolayısı ile “merk”, yani “ölüm” gönderiyor!

Tahran’daki muhabirlik senelerimde İranlı yetkililerin ve İran basınının Türkiye ile ilgili düşünceleri arasında sadece beni değil, bütün Türk arkadaşları en fazla hiddetlendireni, Türkiye’nin rejimi hakkındaki düşünceleri ile temennileri idi. Dillerinde “Türkiye sadece Amerika’nın istediğini yapar” terânesi vardı; diplomatik üslûbu bir tarafa bırakanlar da açıkça “Siz Amerikan uşağısınız” derler, hattâ bizim rejimin kâfir olduğunu ve yerini çok yakında İran’daki gibi İslâmî idarenin alacağını söylerlerdi.

Cevaben “Türkiye’nin rejiminden size ne?” dediğimizde de “Çok yakındır, görürsünüz!” derlerdi...

Gerçi bizim basın da boş durmaz, “Mollalar…” diye başlayıp İran yönetimi hakkında dünya kadar söz ederlerdi fakat şimdi tartıştığımız gibi rejimin değişmesi ihtimalini gündeme getirmek pek kimsenin aklına gelmezdi.

Ama, İran’da cumhurbaşkanlığı seçimleri yapıldığında bizim basını bir reform merakı alırdı.........

© Habertürk