Biliyor musunuz, insanlar “kaybettim” dediklerinde genellikle geç kalmışlardır. Oysa her şeyin bir zamanı var. Gönlün bile… Evet, gönül dediğiniz şey sabırlıdır, bekler, sessizce sitem eder ama bir noktadan sonra suskunluğu haykırışa dönüşür. Ve o haykırış, artık bir duvar gibi örülür aranıza. O duvarı aşmaya çalışırsınız sonra, ama sesiniz karşıya ulaşmaz.

Ben de bekledim. Çok bekledim. Kalbimde yer ettiğin günleri hatırlayarak, “Belki gelir, belki anlar” dedim. Ama sen gelmedin. Gelmek bir yana, unuttun bile beni. Varlığımı, sessizliğimi, susarken bile........

© Haberton