Kısacası idareci, disiplini sağlamak için ‘gücü’ elinde bulunduran kişidir. Ancak bu güç bazen başa çıkılması zor bir yük haline dönüşebilir.

Yetersiz idareciliğin en yaygın örnekleri arasında aşırı kontrolcü davranışlar, iletişim eksiklikleri ve çalışanların fikrine değer vermeme gibi davranışlar bulunur. Mesela her toplantıda sadece kendi katılımcıları ve ekibin aralıkları tamamen göz ardı eden bir idareci, bu kategoriye katılabilirler.

Yetersiz idarecilerin bazı belirgin belirtileri vardır: yüksek stres seviyeleri, düşük çalışma atmosferi ve sık sık yaşanan ölümler. Bunları gözlemlemek, bir şeylerin yolunda gittiğinin işareti olabilir. Takımın motivasyonunun beslenmesi ve sürekli çalışanların ayrılma istekleri, yetersiz bir idarecinin işaret fişleri gibidir.

Otoritenin yönetim tarzı, idarecinin her şeyi yönettiği ve elemanların pek dikkate alınmadığı bir yaklaşımdır. Bu durumda olanlar sadece birer “robot” olarak hissedebilirler; Parçaların ve saklandığı birleşmiş, esneklik da açıkça kaçırılmış olur. İkna gücü yok, sadece “yap” var!

Demokratik yönetim tarzı, bileşenlerine ilişkin değerlerin yapılan bir idare biçimidir. Burada herkesin sesi duyulur ve takım ruhu güçlenir. Hatta bu yönetim tarzı sayesinde, insanların yaratıcı potansiyelleri ortaya çıkabilir. Ama dikkat! Bu stilin etkili olması için, gerçekten öğrenmeye istekli bir ekip gereklidir.

Bırakınız yapsınlar yönetimi ise, yöneticinin çalışanlarına serbestlik vermesi ve yalnızca bağlantıların değişmesiyle değişmesidir. Herkesin kendi işleri bazen bu “serbestlik” ile kaosa da dönüşebilir. İnsanların kendi parçalarının devam ettiği öğrenilir, ancak aktarılmaya devam edilmesinde kaybolmuş hissedebilirler. Yani, bu tarzın da bir dengeye ihtiyacı var.
Dizginleri Elinde Tutma İhtiyacı ve Sonuçları

Yetersiz bir idareci, genellikle panik halinde kontrolü elinde tutma çabası gösterir. Bu, sıkı yönetim hissini yaratırken ekibinin moralini yerleştirebilir. Kontrolde kaybolduğu korkusu, bazen sonuçlar daha kötü hale gelir. ‘Düşersen bir daha kalkamazsın’ felsefesiyle hareket eden bir yönetici, aslında takım daha fazla düşmeye itebilir.

Yetersiz yönetim, ekip dinamiklerini adeta bir patates tarlasına döndürebilir. İletişim yoksa güven de yoktur. Bu durum çalışanlarının uyumluluğu zedeler ve iş birliğini zorlaştırır. Takım Üyeleri arasında bir “ben” çatışması başlar ve sonuçta herkes kendi köşesinden çıkar. Güzel bir “takım ruhu” düşünün; ama bir yandan herkesin kendi işleri yapıyorsa, ama pek de mümkün değil!
Uzun Dönem Sonuçları

Uzun dönemde yetersiz yönetim tarzı, insanların briket gibi istiflenmesine ve ekibin kolektif motivasyonunun sıfıra inmesine neden olur. Verimliliğin azalması, yeteneğin körelmesi ve ayrılmalar artar. Bu durumda, bir şirketin başarısızlık hikayesinin ilk sayfalarını yazmaya başlar. Unutmayın, sürekli dizginleri elinizde tutma çabanız, sonunda kaybetmenize yol açabilirsiniz.
Yetersiz İdareci........

© Haberton