Muaz Bin Cebel (r.a) Allah Resul’ünün (s.a.v) özel terbiyesinde yetişmiş genç bir sahabeydi. Hatta bizi en kıskandıran yönlerinden birisi de Allah Resul’ünün (s.a.v) deve veya eşeği üzerinde onun terkisine / arka koltuğuna oturup Resulüllah'ı (s.a.v) sıkı sıkı kucaklayarak yolculuk yapması ve bu esnada da şahsa özel bir kısım nasihatleri almasıydı.

​Nebiyyi Muhterem (s.a.v) bu akıllı, zeki, feraset ve takvasıyla temayüz etmiş delikanlıyı bir süre özel eğitimlerle yetiştirdi ve sonra onu Yemen’e vali olarak görevlendirdi. Muaz bin Cebel (r.a) Yemen’e doğru ağır bir görevle yola çıktığında daha yirmili yaşlardaydı. Ama kimse onun yaşına da takılmadı. Allah resulü (s.a.v) yine başkalarına çok nasip olmayan özel bir uğurlama törenini ona yaptı. Kendisi yaya yürüyor, Muaz biz Cebel (r.a) ise devesinin üzerinde son nasihatleri dinliyordu. Hatta Muaz Bin Cebel (r.a) Resulullah'ın (s.a.v) yerde yürüyüp kendisinin deve üzerinde kalmasından rahatsız olduğunu ifade edince Allah resulü müdahale edip bu şekilde kalmasını işaret buyurdu.

​Ancak bizi asıl kalbimizden vuran ve bizim için bambaşka bir önem arz eden bölümü bundan sonra dinliyoruz. Muaz Bin Cebel (r.a) o güne ait bir hatırasını şöyle anlatıyor. “Allah rasülü (s.a.v) beni uğurlayıp kendisi Mescidi Nebevi'ye geri döndü. Ben Yemen'e doğru yola çıkmıştım. Az sonra baktım ki arkadan bir görevli geliyor ve Allah resulünün (s.a.v) beni geri çağırdığını söylüyordu. Elbette ben çok şaşırmıştım, karmakarışık duygularla hemen geri döndüm. Resülüllah (s.a.v) ben bekliyordu. Allah resulü (s.a.v) bana “Ya Muaz! Seni niçin geri çağırdım biliyor musun? Gittiğin yerde ganimet malları olacak sakın ha ganimet mallarında hakkın olmayan bir şeyi bir iğne bile olsa alma. Ganimet / devlet mallarından hakkın olmayan bir şeyi haksız yere alırsan Allah kıyamet gününde aldığın o malı boynunda asılı olarak seni halk eder”........

© Habername