15 Ağustos’ta Alaska’da gerçekleşecek Trump-Putin görüşmesi, diplomasi sahnesinin yalnızca bir fotoğraf karesinden ibaret değil. Bu buluşma, güç dengelerinin yeniden kurulduğu, ittifakların testten geçtiği ve enerji ile ulaşım hatlarının yeniden pazara çıkarıldığı bir dönemin tam ortasında gerçekleşecek. Washington ile Moskova’nın, aracıya gerek duymadan masaya oturma kararı, klasik diplomasi kurallarına meydan okuyan bir mesaj niteliği taşıyor:

“Bazı hesaplar, baş başa yapılır.”

15 Ağustos: Sembolik Bir Tarih

Tarih seçimi tesadüf değil. 15 Ağustos, hem Ortodoks hem de Katolik dünyasında “Meryem Ana’nın Göğe Yükselişi Yortusu” olarak bilinir. Hristiyan inancına göre Meryem Ana, ölümünden sonra bedeni ve ruhuyla göğe alınmıştır. Bizans Ortodoks geleneğinden Katolik dünyasına taşınan bu bayram, birçok ülkede resmi tatil olarak kutlanır ve dini ritüellerle anılır.

Putin’in Ortodoks kimliği ve Rusya’daki güçlü kilise etkisi, Trump’ın ise özellikle Katolik ve Evanjelik tabanda bu tarihin yarattığı yankıyı bilmesi, bu seçimi diplomatik olduğu kadar sembolik bir hamleye dönüştürüyor.

Neden Alaska?

Alaska, Rusya’nın 1867’de 7,2 milyon dolara ABD’ye sattığı, fakat kültürel hafızasından asla silmediği bir toprak parçası. Ortodoks Kilisesi’nin kökleri, Rus-Amerika dönemi yerleşimcilerinin izleri ve yerli halkın 20. yüzyıl ortalarına kadar Rusça konuşması, Moskova açısından burayı yalnızca “kaybedilmiş toprak” değil, geçmişten gelen bir hak iddiasının da sembolü haline getiriyor.

Stratejik boyutta ise Alaska, ABD’yi Arktik ülkeleri ligine sokan toprak. Bering Boğazı’nda Rusya ile yalnızca 3,5 kilometre mesafede olması, burayı doğal bir “diplomatik köprü” haline getiriyor. Ve üçüncü tarafların sahaya girişini doğal olarak sınırlıyor. Ayrıca güvenlik açısından, Alaska ABD’nin en izole ve kontrol edilebilir bölgelerinden........

© Haber7