Eskiden Anadolu’da evlilikler daha çok görücü usulüyle gerçekleşirdi. Aile büyükleri bir araya gelir, gençlerin de rızası alınarak istişare ile karar verilirdi. “Şura edin kuvvet bulun” hadis-i şerifinin hayata geçirildiği bu evliliklerin büyük çoğunluğu boşanmasız bir şekilde sürerdi. Çünkü işin temelinde akıl, istişare, saygı ve değerler ve kültür birikimi vardı.

Bugün ise tablo farklı. Sosyal medya, hız kültürü ve bireyselleşmenin öne çıktığı bu çağda evlilikler ciddi oranda boşanmayla sonuçlanıyor. Dahası, ikinci evliliklerde de durum çok farklı değil. Kısacası, aile kurumu zayıflıyor; toplumun en sağlam kalesi çatırdıyor.

İşte bu noktada “evlilik ehliyeti” meselesi gündeme geliyor. Eğer bu uygulama kadim medeniyetimizin köklü değerleriyle doldurulursa büyük bir imkân doğar. Aksi halde, Batı merkezli feminist ve seküler anlayışa yaslanırsa evlilikleri kolaylaştırmak yerine daha da zorlaştırır. Sonuçta hem nüfusumuz hem de medeniyetimizin geleceği yara alır.

Doğru Çerçeve Nasıl Olmalı?
Evlilik ehliyeti, gençlerin yalnızca psikolojik testlerden geçtiği bir prosedür olmamalı. Birden fazla evlilik uyum ölçeği, alanında uzmanlarla mülakatlar ve devlet–STK iş birliğiyle........

© Haber Vakti