45 yaşındayım.

Kırk beş yılın sonunda hayata dair öğrendiğim tek şey varsa, o da şudur:
Çok bildiğini sananlar aslında hiçbir şey bilmeyenlerdir.

Çünkü bilgiyle bilgelik aynı şey değildir.
Çünkü yüksek sesle konuşmak, doğru olmak demek değildir.
Ve çünkü her konuda fikri olanlar, aslında en az düşünenlerdir.

İnsan neden her şeyi bildiğini sanır?
Neden ilahlaştırır kendini?
Neden "ben bilirim", "ben söylerim", "ben yaparım" cümlelerinin arkasına saklanır?

Bana göre bu bir çeşit modern kibir hastalığıdır.
Görünmez ama her yerdedir.
Akıllı telefon ekranlarında, patron toplantılarında, kahve köşelerindeki geyik muhabbetlerinde, sosyal medya paylaşımlarında...

Tabii herkes buna “Yok canım, ben öyle değilim” diyecek.
Ama tam da bu cümleyi kuranların çoğu, farkında olmadan........

© Haber Gündemim