Bir toplumun gerçek aynası ne teknolojisidir, ne binalarının yüksekliği, ne de ekonomisinin büyüklüğü… Bir toplumun gerçek aynası, insanlarının neye güldüğünde, neye kızdığında, neye utandığında ortaya çıkar. Ve ne yazık ki bugün bu aynaya baktığımızda, yansıyan yüz fazlasıyla yaralı, fazlasıyla yorgun.
Bu topraklar, vaktiyle utancın terbiye olduğu, ayıbın insanı yola getirdiği yerlerdi. Mahallenin bakkalında bile biri birine saygısızlık etse, diğerleri hemen müdahale ederdi. Bir genç, yaşlı birinin elinden poşetini alır, bir çocuk büyüğünün yanında sessizce oturmayı öğrenirdi. Çünkü ayıp vardı, çünkü edep öğretilirdi.
Ama şimdi?
Artık ekranlar utanmazlığın manzarasına dönüştü. Sabah kuşaklarında insanlar özel hayatlarını milyonlara ifşa ederken, utanmak bir meziyet değil, bir zayıflık gibi gösteriliyor. İnsanlar aldatmalarını, kaçışlarını, aile içi çarpıklıkları öyle bir rahatlıkla anlatıyor ki izlerken mide bulanıyor, ama işin en trajik tarafı şu: seyirci alkışlıyor.
Bir gelin, kayınpederinden hamile kaldığını açıklıyor. Bir adam, kendisini aldatan kadının peşinden canlı yayında diz çöküp “beni affet” diye yalvarıyor. Gençler ekranlara çıkıp anne-babalarına “sizden nefret ediyoruz” diyor ve bu tepkiyi normalleştiren koca bir alkış kopuyor........

© Haber Gündemim