Bayram, ailelerin bir araya geldiği, sevinçlerin paylaşıldığı, geçmişin hatırlanıp geleceğe umut bırakıldığı bir zaman dilimidir. Ancak her bayramda, kalbimde derin bir boşluk bırakacak bir gerçek daha belirginleşir: Kendi evlerinde huzuru arayan, sevgi ve ilgi bekleyen yaşlılarımızın yalnızlıkları… Huzur evini ziyaret ettiğimde, yılların acısı ve özlemi gözlerimde toplandı. O yaşlı kadınlar, o yaşlı adamlar, bazen çocuklarının yüzünü bile unutacak kadar uzun süre bir araya gelmedikleri, bir zamanlar "evlat" dedikleri kişilerden uzak kalıyorlar.

Evler büyük, eşyalara yer var, ama kalpten kalbe giden yolu engelleyen bir şey var: Zaman. Huzur evinde kalan anne babaların gözlerindeki hüzün, onların "fazlalık" gibi hissedilmesine sebep olmuştu. O evde, büyük odalarda, zarif mobilyalar........

© Haber Ege