Elazığ’da Bitmeyen Altyapı Hikâyesi: Her Gün Aynı Çukur, Her Gün Aynı Bahane

Elazığ… Türkiye’nin kadim şehirlerinden biri. Dağların ardında, tarih boyunca nice medeniyetin izini taşımış bir şehir. Fakat bugün, bu şehirde yürürken ya da araç kullanırken tarihten çok, altyapı kazılarını hissediyorsunuz. Her köşe başında kazılmış bir yol, yarım bırakılmış bir kaldırım, uyarısız bir çukur…

Sanki kentin damarlarında değil, yaralarında geziyorsunuz.

Her gün yeni bir mahallede bir başka kazı başlıyor. Ne tabelalar var ne güvenlik şeritleri… Sokak lambalarının aydınlatmadığı karanlık aralıklarda, vatandaşın adımları kaderine emanet. Cumhuriyet Mahallesi’nin Fatih Ahmet Baba Sokağı’nda yaşananlar da bunun yalnızca küçük bir örneği.

Geçtiğimiz günlerde iş çıkışı karanlık bir ara sokakta kısa yolu kullanmak istedim. Elimde telefon, başım öne eğik... Fakat ayağım bir anda çamura ve tümseğe takıldı. Yola baktığımda irili ufaklı çukurlarla karşılaştım.

O anda karşıdan gelen genç bir çifte seslendim:

“Dikkat edin, buralarda çukur var!”

Gençler teşekkür etti. Ardından gülümseyerek, “Her zamanki gibi, yine çalışma var sanırım,” dediler.

O an aklıma Levent Kırca’nın unutulmaz bir parodisi geldi: gazete manşetine bakarken çukura düşen vatandaş. Parodideki mizah, aslında bugünün trajedisini anlatıyordu. Yıllar geçti, teknoloji gelişti, şehirler büyüdü ama parodi hâlâ güncel. Çünkü çukurlar da, ihmaller de hâlâ aynı.

Deprem, Dönüşüm ve Bitmeyen Kazılar

Elazığ, 2020 depreminden bu yana adeta yeniden inşa ediliyor. TOKİ konutları, kentsel dönüşüm projeleri, şebeke yenileme........

© Günışığı Gazetesi