Hikaye insan yavrusunun annesinin rahminden dünyaya düşmesi ile başlar.

Bu âciz muhtaç can , kendisini ona bakım verenin gözlerinde görerek tanımaya çalışır.

Çocuk bu bakışlarda önce varlığına ispat arasa da geçirilen vakit ile gözlemleri öteki üzerinden kendi davranışlarını ve ilişkilerini şekillendirmesine vesile olur.

Büyüdükçe öteki gözler olmadan kendini göremeyeceğine inanır.

Gördüğünü çaresizce kabul eder ve bu sınırlı olan bildiği şeyi taklitle tamamlamaya çalışır.

Freud, kişinin çocukluğunda olan bu mükemmel alışverişten vazgeçmek........

© Günışığı Gazetesi