Dinimizde bütün müminler kardeştir ve İslam ittihad (birlik olma) dinidir. Tefrika, ayrışma ile İslam taban tabana zıttır, bir araya gelemezler.

Bu nedenle İslam’da ırkçılık, kabilecilik, aşiretçilik, hizipçilik, asabiyetçilik, bölgecilik gibi Müslümanları bölüp parçalayan, hatta birbiriyle çarpıştıran şeytani tüm hileler ve tüm tuzaklar şiddetle reddedilmiştir. Esas olan ümmettir, ümmetin birliğidir.

Elbette ırk, kabile ve boy vardır ve bunlar hayatın gerçeğidir. Çünkü Rabbim böyle yarattığını ama bunların kişinin ismi gibi tanınmak ve tanışmak için olduğunu, üstünlüğün de sadece takva ile olduğunu bize bildiriyor.

Kadın-erkek, yaşlı-genç, zengin-fakir, âlim-ümmi, amir-memur, her kim takva sahibi ise üstün olan da odur. Diğerleri üstünlük vesilesi olamaz.

İşte bizim bu inancımız zedelendi. Ümmetin derdine bigâne kalıp kendi çıkarımızı önceledik. Bu da Müslümanları, selin önündeki çerçöp haline getirdi. Emperyalistlerin sofrasına meze yaptı.

Bugün Müslüman olduğunu söyleyen ama........

© Günışığı Gazetesi