Kurban, kelime olarak gerek maddi ve gerekse manevi olarak yakınlık, yakınlaşma gibi geniş anlamlar ihtiva eder.

Dini ıstılah olarak ise Allah’a yakınlığı ve yakınlaşmayı sağlamak için, yani ibadet maksadıyla belirli cins ve belirli özelliklere sahip hayvanı sadece Allah rızası için kesmek demektir ki, kesilen hayvana da kurban denilir.

Kurban, insanlık tarihiyle başlar. Hz. Âdem’in iki oğlu (Habil ve Kabil), kimin haklı olduğunu tespit için Allah’a kurban sunmuşlardı. Bu sunu, birinden (Habil’den) kabul olmuş, diğerinden olmamıştı (Bkz. Maide: 27).

Hz. Âdem’in oğullarıyla başlayan kurban ibadeti, beşeri dinlere de geçmiştir ama bağlamından koparılmıştır. Çünkü onlar, tanrılarına, taptıkları putlara yakınlaşmak, onların hoşnutluğunu kazanmak veya öfkelerinden emin olmak için kurbanlar sunmuşlardır.

Batıl dinlerde ve mensupları eski kavimlerde, kurban geleneği rayından çıkmış ve çocukların kurban edilmesi gibi bir vahşete dönmüştür.

Bu sapma ve vahşet,........

© Günışığı Gazetesi