Benim Zülfü abiyle ruberu tanışıp dost olmam çok sonradır. Ama kendisini sesi ve müziği üzerinden tanımam henüz 18’inde liseyi yeni bitirdiğim yıllara dayanır.

“Şarkışla’ya düşürmesin” ya da Deniz Gezmiş ve arkadaşlarına ağıt şarkısı yeni çıkmıştı ve dilimizdeydi o deli-dolu yaşlarımızda. İşte tam da o yıllarda o şarkıyı okuyan olarak bilmiş, tanımıştık o ismi; Zülfü Livaneli. Bu ses ve musikisi üzerinden tanış olma upuzun bir zaman dilimine yayılmıştı.

Sonra yazarlık, entelektüel, sorumluluğunu bilen aydın duruşuyla sahada, toplumsal alanda görünürlüğü buluşmamızı beraberinde getirmişti.

Yaşar Kemal ağabey, Orhan Pamuk ve Mehmed Uzun’la olan dostluğu bu dostluklar ekseninde hak ihlallerine karşı tavır alışı / alışları…

Yüz yüze ilk görüşmemizden önce telefon ve yazışarak tanışmıştık. Sonra 2007’de Mehmed Uzun kardeşimin hastalık sürecinde Yaşar Kemal ağabeyle Diyarbakır’a ziyarete gelmişlerdi. Ferhat Tunç da vardı o gün birlikte. Gün boyu sohbet etmiştik.

Ve benim için........

© Güneydoğu Ekspres