Bayram sabahlarının heyecanı dersem inanın.

Şehre bir sürü kitap ve yayın evi gelmiş.

Neredeyse her şeyin dijitalleştiği, hemen her bilgiye internet üzerinden ulaşılabildiği ve bundan mütevellit hemen hepimizin robotlaştığı bir çağda, Diyarbekir’e kitap gelmişin heyecanı.

9. Diyarbakır Kitap Fuarı’nın açılışına gideceğim, gazeteci arkadaşım Güneş ile. Hem haber için hem de her sene olduğu gibi kitabın kokusunu alıp o güzelim sayfalara el sürmen için.

Ulaşım konusunda geçen seneden tecrübeli sayılırım ama ne bileyim belki değişmiştir bu sene birazcık da olsa diye düşünmüştüm.

Burası Diyarbekir, menfi ya da müspet sürekli seni yanıltabilecek bir kapasitesi var.

Durakta bekliyorum, haberci olduğum belli ama ben en çok bir ‘kitap sever’ olarak görünmek isterdim. Elinde bir poşetle orta yaşın üzerinden bir abi de bekliyor. Bir özel halk otobüsü durdu, elinde poşetiyle abi otobüse bindi fuara gidip gitmediğini sordu, cevap ‘evet’ti ama abi ‘ücretsiz’ binecek biri olduğu ondan faydalanamadı.

Biz de normal belediye otobüsünü bekledik. Dakika tutmadım ama 1 saat rahat bekledik.

Telefonuma yüklediğim Büyükşehir Ulaşım aplikasyonuna sürekli bakıyorum. Ama hiçbir faydası yok. Zira........

© Güneydoğu Ekspres