1990’lı yıllarda Hürriyet Haber Ajansı ve Anadolu Ajansı’nın Van Bölge müdürlüklerinde muhabir olarak görev yaptığım yıllarda, bu acıları bizzat yerinde gördüm, yaşadım ve belgeledim. Van, Bitlis ve Hakkari bölgelerinde, çatışmaların gölgesinde geçen yıllarda, kurşun izleriyle delik deşik olmuş evlere, roket yaralarına, boşaltılmış köylere, faili meçhul cinayetlere ve yitip giden hayatlara tanıklık ettim.
Hakkari'nin Yüksekova ilçesinde, 1993 yılında TBMM Araştırma Komisyonu ile birlikte bulunduğumda, adeta bir savaş bölgesine adım atmıştım. Neredeyse kurşun izi taşımayan tek bir ev, tek bir iş yeri kalmamıştı. Bahçesaray’daki Sündüz Yaylası katliamının dehşetini, Türkiye Esnaf ve Sanatkârları Konfederasyonu Van Şube Başkanı Şevket Alpaslan ile Özgür Gündem Gazetesi Van dağıtımcısı Orhan Karaağar’ın faili meçhul cinayete kurban gitmesini, Gevaş’ın Koçak Köyünde öldürülen öğretmen Mehmet İzdal’ın cansız bedenini fotoğraflarken hissettiğim o ağır yükü unutmam mümkün değil. Çukurca’nın Uzundere Beldesinde, metrelerce kar altında boşaltılan köylerin sessiz çığlıklarına, insanların çaresiz göçlerine şahit oldum. Her bir olay, her bir kayıp, sadece istatistik değil, bir insan hikayesi, bir yuva, bir umuttu.
Türkiye, bu acılı süreçte barış umudunu defalarca sınadı. 1993, 1999 ve 2013 yıllarında başlatılan barış süreçleri, ne yazık ki sabotajlar ve provokasyonlarla yarıda kaldı. Her defasında umutlar yeşerdi, ama her defasında karanlık eller bu umutları gölgeledi. Ancak, 11 Temmuz 2025’te, Irak Kürdistan Bölgesinin Süleymaniye kenti yakınlarında, tarihe geçecek bir an yaşandı.
MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli'nin çağrısı ile başlayan ve DEM Partisi’nin arabuluculuğuyla ivme kazanan süreçte, PKK’nin 30 üyesi, aralarında üst düzey yöneticilerin de bulunduğu bir törenle........

© Güneydoğu Ekspres