Erdoğan, 10 Şubat 2014'te Al Jazeera televizyonuna verdiği röportajda şöyle diyordu: "Ben yolsuzluk dendiğinde şunu anlarım: Devletin kasası soyuluyor mu, soyulmuyor mu? Ayakkabı kutusu içerisinde söylenen olaylar, Halkbank’tan alınan ya da soyulan para değildir".

17-25 Aralık sürecinde Halkbank Genel Müdürü'nün evinde bulunan ayakkabı kutularındaki paralardı söz konusu olan.

Erdoğan’a göre, bu paralar devletin kasasından çıkmamış, demek ki yolsuzluk molsuzluk da olmamıştı.

Uluslararası hukukta yolsuzluk tanımı çok daha geniş ve Erdoğan’ın söylediklerine hiç benzemiyor.

Yolsuzluk sadece devletin kasasını soymak değil. Ona hırsızlık deniyor zaten.

Çağdaş hukuka göre, kişisel veya parti çıkarı uğruna kamu görevlerinin kötüye kullanılması, ihalelerin yandaşa dağıtılması, rüşvet, usulsüz komisyonlar, imar rantları, garanti ödemeleri, kayırmacılık... Bunların hepsi yolsuzluk.

Ve biz bu sayılanların hemen hepsini Akape iktidarı döneminde öğrendik.

Akape döneminin yolsuzluk haritasında ilk sırada, yandaş müteahhit düzeni yer aldı. Kimilerinin “Beşli çete” veya “40 haramiler” diye adlandırdığı iktidarın gözbebeği şirketler devletin milyarlarca liralık ihalelerini adrese teslim “kazandılar”.

Özellikle TOKİ eliyle yürütülen projelerde rekabet ilkesine aykırı biçimde, davet usulüyle ihaleler dağıtıldı. Devletin kasasından para çalınmadı ama devletin o işi daha az para harcayarak yaptırması mümkündü.

Şehir hastaneleri, havaalanları, barajlar, millet........

© Gazete Pencere