2015 yazında Türkiye ciddi bir siyasi kriz yaşıyor, hükümet kurulamıyordu. AKP’li ya da onsuz bir koalisyon kaçınılmazdı ama Erdoğan iktidarda tek başına kalmakta kararlıydı.

Ona göre, 10 Ağustos 2014 seçimleriyle Türkiye ‘yeni bir döneme’ girmişti; “İster kabul edilsin ister edilmesin, Türkiye’nin yönetim sistemi değişmiştir” diyordu. Şimdi yapılması gereken “Bu fiili durumun hukuki çerçevesinin yeni bir anayasayla netleştirilmesiydi”.

Yeniden seçime gidilmeliydi; Erdoğan’ın görev verdiği Davutoğlu 40 gün ‘top çevirdi’ ve anayasal sürenin bitimine 5 gün kala ‘hükümeti kuramadım’ diyerek görevi iade etti. Anayasa gereği, Erdoğan görevi CHP Genel Başkanı Kılıçdaroğlu’na vermeliydi ama yapmadı.

O, “Beştepe’nin adresini bilmeyenlere hangi görevlendirmeyi yapacaktım?” derken, Kılıçdaroğlu—ve etrafındakiler—tarihi bir gaflet içinde aldırmadılar, tepkisiz kaldılar…

O süreçte Davutoğlu’nun 17 Ağustos 2015 günü Meclis’te Bahçeli’yle yaptığı bir görüşme vardır. Bir gün önce, “Türkiye'nin yönetim sistemi değişmiş! Hayırdır, bu ülkede savaş veya darbe oldu da biz mi kaçırdık?” diyen Bahçeli, “Erdoğan’ın yasal yetki sınırları içine çekilmesini” ister ama Davutoğlu “Sayın Cumhurbaşkanı, koalisyon görüşmelerinin konusu olamaz. Kendisinin tartışılmasına ve eleştirilmesine burada müsaade etmem” der.

Aynı Bahçeli sonraları, Erdoğan kendiliğinden ‘yasal yetki sınırlarına’ çekilmediğinden yasal yetkilerin Erdoğan’ın keyfine göre genişletilmesini isteyecek ve destek verecektir.

Bugünlere işte böyle geldik…!

O gün bugün, muhalefet liderleriyle ne bire bir ne de toplu olarak yüz yüze görüşmesi olmadı. Ancak telefonla ‘bayram tebriği’ ya da nadiren de olsa çay sohbetleri (!) var. Temel sebep Davutoğlu’nun bile tahammül edemediği ‘eleştiriye’ kendisinin hepten tahammülsüz olması.!

O yüzden, sekiz ay kadar önce, “Erdoğan, Meclis’te grubu bulunan siyasi partilerin liderlerini toplu halde külliyeye davet edecek” haberi........

© Gazete Pencere