Günün sonunda beliren arzular. Belki de günün sonunda yitirilen arzular. Akşam, akşam yine akşam. Günbatımı. Hüzün. Kışın ayak sesleri. Kuraklığa rağmen. Kitap dünyasında bir turist gibi seyahat etmek. Kitapsayar, bilgisayar, malumatsayar olmak. Günlük işler. Sığınma ihtiyacı. Teselli ihtiyacı. İbadetlerin rutini. Uyuklama, uyuşukluk, melal veya melankoli. Tezer Özlü isimli melalli bir yazarı yeni keşfettim. İnci Aral, Ayşe Kulin, Mina Urgan kıvamında. Uzun zaman önce ayrılmış aramızdan. "Yaşamın Ucuna Yolculuk" kitabını okumalıyım.

Samiha Ayverdi, Safiye Erol, Ayşe Şasa, Elif Şafak masalımın olduğu diğer kadın yazarlar. İnci Aral ve Ayşe Şasa'nın melankolisi diğerlerinde yok. "İçimden Kuşlar Göçüyor" ve "Delilik Ülkesinden Notlar". Her satırından melankoli damlayan kitaplar. Melankolisi olmayan yazarlarla masalım uzun süre devam etmiyor. Melali olmayan yazarlara aşina değilim. Melal veya melankoli Edebiyat Cumhuriyeti'nin girişi, eşiği.........

© Gazete İpekyol