Hayatın koşuşturmacası içinde kendimizi çoğu zaman ihmal ediyoruz. İş, aile, sosyal çevre… Hep birilerine yetişmeye çalışırken en temel ihtiyacımızı, yani kendimize anlayış göstermeyi unutuyoruz. Ne zaman hata yapsak ya da beklentileri karşılayamasak, kendimize acımasızca yükleniyoruz. “Beceriksizim, yetersizim, hiç işe yaramıyorum,” diye içimizden geçen ses, çoğu zaman en sert eleştirmenimiz haline geliyor.

Peki, başkalarının hatalarını hoşgörüyle karşılayabilirken, neden kendimize aynı şefkati göstermiyoruz? İşte bu noktada, öz şefkat devreye giriyor. Basitçe söylemek gerekirse, öz şefkat, kendimize bir........

© Gazete İpekyol