Türk-İş Başkanı Ergün Atalay ‘Asgari Ücret Tespit Komisyonu'nun (AÜTK) yapısının değişmemesi halinde komisyona katılmayacaklarını söylemişti. Bu açıklama üzerine Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı, AÜTK’da işçi ve patron temsilciliklerinin beşer üyeyi koruması, hükümet temsilci sayısının beşten bire düşürülmesi için bir çalışma başlattı. Çözümün AÜTK’nın yapısından değil gıda, ulaşım, kira ve eğitim harcamalarındaki artışı dikkate alan, dolaylı vergilerin yarattığı adaletsizliğe son vermeye kararlı bir yaklaşımdan geçtiğini herkes biliyor. Nesnel bir ölçüt üzerinden asgari ücretin saptanmasını sağlamak yerine, sadece bir şey yapmış olmak için atılan bu adımın anlamsızlığı açıkça ortada.

Aslında asgari ücrete ilişkin algı yönetimi ve gündem karartmalar bununla sınırlı değil. Türkiye’de asgari ücret, tüm ücretleri aşağıya çeken bir ortalama ücret haline geldi. Belli bir ücret tabanı oluşturarak işçileri düşük gelir düzeyinden korumak için düşünülmüş olan bu yöntem, ülkemizde çalışan kesimin yarısının asgari ücret cenderesinde boğulması ve ekonomik krizin faturasının emekçilere ödetilmesi için kullanışlı bir araca dönüştürülmüş durumda.
Batılı ülkelerde başlangıçta temel geçim düzeyini sürdürmeye yetecek bir ücret anlamına gelen, daha sonra aileyi destekleyecek bir ücret olarak görülmeye başlanan, 20. yüzyılın başlarında, kadınlar için asgari geçim ücretini garantileyen ve genel ücret düzeyini belli bir sınırda tutmak için tasarlanmış bir araç olan asgari ücretin Türkiye’deki güncel anlamı bunlardan hayli........

© Evrensel