Para, eşitsiz ilişkileri silikleştirir ve eşitsizlikleri algılamamızı zorlaştırır. Ancak yetmez. Para ve paranın gelişmiş biçimleriyle bankalar, finansal kurumlar ve borsalar ortaya çıkar. Parayı temsil eden evraklar alınır, satılır. Bütün bunlar -tıpkı para gibi- sosyal gücü temsil eder. Eğer bu kurumların sahibi, denetleyeni ya da yöneteni iseniz iktidarınız pekişir. Üretim başlatabilir, kaynakları toplayabilir, artı-değer elde edebilir, artı-değerin bir parçasını koparan faiz bazı ellerde yoğunlaşır. Finansal geliri (finansal kârın temel kaynağı endüstriyel kârdır) olanlarla, emeğiyle geçinen kesimler arasındaki eşitsizlikler büyür. Tıpkı köleleri tarafından sırtlanmış Romalı efendilerin dediği gibi, efendiler “başkalarının ayaklarıyla” yürür. Bir insan ‘beden’ olarak zikredilir. Cisimleşir. Karakterinden ve kişiliğinden kopartılır. Bir yük hayvanına indirgenir. Artık para yönetir.

Bugün gazetemiz Evrensel'de yer alan, arkadaşımız Esma Ürün imzalı haber, paranın gizleyemediğini gösteriyor. 16 yıllık kısa yaşamının sekizini sanayide geçiren ve iş cinayetinde can veren Emir, bir sınıfın bir yüzüdür.

Ya diğer........

© Evrensel