Ziya Demirel ve Nazlı Elif Durlu, ortak kaleme alıp ayrı ayrı çektikleri ilk filmleri “Ela ile Hilmi ve Ali” ve “Zuhal” ile ev içlerine, evin karanlık, endişeli, tedirgin edici dinamiklerine bakıyorlardı. Yakın dönemi sinemamızda sıkça karşılaştığımız bir tematik seçim. Bu yönelimde sinema yapmanın ekonomik zorlukları arttıkça tek mekanlı hikayelere yönelimin artmasının ve ülke sosyolojisinin aile içinde ne olup bittiğin merak etmemize neden olan hallerinin de payı var kuşkusuz. “Koridor”, “Döngü”, “Çatlak” ilk akla gelen yapımlar bu çerçevede.

Ziya Demirel, ilk gösterimini devam eden 38. Uluslararası Tokyo Film Festivali’nin “Asya’nın Geleceği” bölümünde gerçekleştirdiği son filmi “En Güzel Cenaze Şarkıları” (The Greatest Funeral Hits) ile hem bu alandaki gözlemlerini ve kalemini hem de ilk filminden şahit olduğumuz yönetmenlik maharetlerini bir üst düzeye çıkarıyor. Tokyo Film Festivali’nin davetlisi olarak izleme fırsatını bulduğum filmde yine çoğunlukla ‘ev’ hikayelerin ana mekanı olsa da haneyi alıyor merkezine. Filmin ortak senaristi ise bu kez Yusuf Tan Demirel.

2015’te “Salı” adlı kısa filmi ile Cannes’da Altın Palmiye için yarışan Ziya Demirel’in ilk uzun metrajı “Ela ile Hilmi ve Ali”, hayli yaş farkı olan bir çiftin sarkastik dünyasına götürmüştü seyirciyi. Ela ile Hilmi’nin rutin dinamiği, apartman kapıcısının oğlu Ali’nin ev gündeliğine dahil olmasıyla bozuluyor........

© Evrensel