İşçi sınıfı, kapitalist üretimdeki toplumsal rolüyle düşük yoğunluklu, normalleştirilerek içselleştirilmeye çalışılan bir savaşla karşı karşıya. ILO verilerine göre dünya genelinde her yıl 3 milyona yakın işçi iş cinayetlerinde ve meslek hastalıklarından dolayı hayatını kaybediyor. Üretimin işçiden daha fazla artı değer sızdırmak ve kârı maksimuma çıkartmak için yapıldığı kapitalist düzende teknolojik gelişmelerin geldiği düzeyi dikkat alarak söylersek; aslında işçi sağlığı ve iş güvenliği önlemleri çok daha etkin bir biçimde ele alınıp iş kazaları ve iş cinayetleri, meslek hastalıkları önlenebilir. TÜİK 2024 yılı yıllık sanayi ve hizmet istatistiklerini açıkladı. Tarım ve kimi sektörleri dışarıda bırakılsa da 17 milyon ücretli çalışan için artı değer verisi içeriyor. Türkiye genelinde 5 milyona yakın işçinin çalıştığı ana faaliyet alanı olan imalat sanayinde personel maliyetlerini cirolarına kıyasladığınızda ortaya çıkan oran yüzde 8. Yani patronların üretilen mal ya da hizmetlerin satışları sonucu elde ettikleri gelir 100 ise çalışanlarına maaş, ücret, sosyal güvenlik vb. ödemeleri için ayırdıkları pay 8. İş sağlığı ve güvenliği fayda, maliyet analizi yaparak işçilerin sağlığı ve güvenliği üzerine kâr planlaması yapan ana metal sanayisinde cirodan ayırdıkları payın yüzde 1 bile olmadığı DİSK-AR raporlarından biliniyor. İşçilerin yaşam ve çalışma koşulları, sağlıkları ve güvenli ortamda çalışmaları “emeğin ürettiği fayda”yı tehlikeye düşürmediği sürece, sermaye açısından ilgilenilmesi gereken bir husus değil. Eğer ilgileniyorsa da, bu ya kendi çıkarı için ya da sınıf mücadelesinin onu........

© Evrensel