Sosyalizm ve New York. Bu ikisini bir cümlede kullanacağımız kaç kişinin aklına gelirdi birkaç hafta öncesine kadar? Ne oldu da dünya finans sermayesinin merkezinde demokratik sosyalist Mamdani başkanlığa bu kadar yaklaştı?

Birincil faktör, piyasa ekonomisi fanatizminde birçok sağcıyı bile geride bırakan Demokratik Parti’nin felaket çürümüşlüğü. Bir zamanlar profesyoneller kadar işçilere de sahip çıkan bu sermaye partisinin kurmayları, birkaç senedir işçi alerjilerini açıktan ifade etmeye başladılar. İhanetlerinin topluma bedeli, birçok işçinin sağa kayması oldu. Fakat aşırı sağcı Trump hükümetinin (örneğin Macaristan’daki muadilinin tersine) işçilere ciddi bir ekonomik katkısının olmaması, hem merkez Demokratlardan hem Cumhuriyetçilerden bıkan sendikalarda yeni arayışlara sebep oldu.

Çoğu yorumcu ana faktör olarak Mamdani’nin kimliğini, stilini ve sosyal medya kullanımını ön plana çıkarsa dahi, Demokratlar’ın çürümüşlüğünden sonraki asıl belirleyici etmen geçim meselelerini vurgulayan bir kampanya yürütülmesiydi. Bu kampanya, anaakım sendikaları dahi kazandı. Dolayısıyla yaşanan, merkez Demokratlar kadar, kimlik radikallerinin ekonomiyi ve işçi sınıfını geri plana atan siyasetlerine karşı da bir zafer.

Mamdani yetenekli bir siyasetçi olmasına rağmen, “geçim” odaklı kampanyayı kendi başına........

© Evrensel