Bu sene bahar döneminden haziran ayına kadar süren tuhaf bir olay yaşadım. Her sabah terasa çıktığımda yerde onlarca ölü bal arısıyla karşılaşıyordum. Üç gün beş gün derken günler geçtikçe ilginç bir hal almaya başlamıştı. Sadece sabahları da değil; sabah temizleyip öğleden sonra yine aynı manzaraya tanık olduğunuz cinsten bir gariplikti bu. Haziran ortasına doğru azalarak bitti.

Biz bu ölü bal arılarını bulmaya başladığımız dönemde evin etrafında dolaşan iri, saldırgan arılar da fark ettik. Öyle saldırganlar ki sineklikle kavga edercesine içeri girmeye çalışıyorlar, seni terasta görürse resmen tehdit eder gibi üzerine geliyor vs. Ve bir sabah eşim terastaki klima ünitesinin içinde yuvaları olduğunu görüyor. Tahmin edersiniz ki zorlu bir mücadele oldu. Fakat sanmayın ki saldırganlıkları yuvalarına yaklaştırmamak içindi; yuvanın olduğu teras başka bir teras, bize saldırdıkları yer evin başka bir cephesi. Koruma amaçlı değildi.

Geçen gün Eurovizyon’da, İrlanda’da biyogüvenlik alarmı başlatan Asya eşek arıları (Vespa Velutina) hakkındaki haberi okuduğumda gördüğüm arıların görseli zihnime düşen bir yıldırım etkisi yarattı. Haftalarca bize dram yaşatan arıların ta kendisiydi bunlar! Haberin linkini makalenin altına bırakacağım.

Ve........

© Eurovizyon