Bazen arkadaşlarım, öğrencilerim ve dostlarım soruyor:

“Hocam, bu kadar yoğun temponun arasında nasıl yazıyorsun?

Yorulmuyor musun?

Biz okurken bile zorlanıyoruz, sen yazarken nasıl taşıyorsun bu yükü?”

Gülümsüyorum…

Ve diyorum ki:

“Yazmak benim için bir iş, bir uğraş değil; yazmak benim için bir yaşam biçimi. Nefes almak gibi, uyumak gibi, bazen dua etmek gibi…

Yazmak, benliğimin bir parçası.”

Yazmak, benim için bir başkaldırıdır.

Sisteme, adaletsizliğe, yozlaşmaya, kabullere, sessizliğe karşı içimde büyüyen sessiz ama derin bir çığlıktır.

Yazmak, hayatın tokadına karşı kalemle verilen onurlu bir cevaptır.

Yazmak, susanların sesi, unutulanların izidir.

Ama hepsinden önemlisi...

Yazmak, benim çocuklarıma ve torunlarıma bırakabileceğim en kıymetli mirastır.

Bir arsa, bir ev, bir........

© Enpolitik