2018 yılından beri, ama özellikle son 2 yıldır, Türkiye’nin Rusya olmanın eşiğinde olduğunu söyleyip duruyorum.

“Rusya” örneğini burada en yakın ve bilinen örnek olduğu için kullanıyorum. Yoksa Türkiye “Venezuela”, “Belarus”, “Azerbaycan olmanın eşiğinde” demek de yanlış olmaz.

“Rusya olmak”tan kastım, bir ülkede asgari düzeyde demokrasinin şartı olan seçimle iktidar değişimi kapısının kapanması anlamına geliyor.

Geçtiğimiz Pazartesi günkü 19 Mart Darbesi ile Türkiye alenen Rusya oldu.

Burada “alenen” kelimesini bilhassa kullanıyorum. Çünkü, azımsanmayacak bir ihtimal, Türkiye zaten 2018 yılından beri Rusya gibi seçimle iktidar değişiminin mümkün olmadığı bir ülkeydi. Bu, 2016’daki askeri darbe girişimi sonrasındaki OHAL rejimi, üst bürokrasinin yeniden yapılandırılması, başkanlık referandumu ve Cumhur İttifakı’nın kurulması ile gerçekleştirildi.

Ancak, toplum öyle olduğunu derhal anlayamadı. Çünkü, devletin ekonomik kaynaklarını keyfi kullanma, muhalif medyayı baskı altında tutma gibi anti-demokratik yollara başvurmakla beraber, mevcut iktidar asgari düzeyde rekabetçi seçimleri bir şekilde kazanmayı başarabiliyordu. Bu sebeple aleni otoriter yöntemlere başvurmuyordu.

En son 2023 Genel Seçimi’nde iktidar, muhalefet içindeki adaylık rekabetinden yararlandı. İktidarın kendisinin de kısmen destek olduğu (ya da muhtemelen arka kapı yöntemlerle desteklediği) bir süreç sonunda İmamoğlu’nun adaylığı engellendi ve Kılıçdaroğlu muhalefetin ortak cumhurbaşkanı adayı oldu. Erdoğan, Kılıçdaroğlu’nu yenebileceğini bildiği için aleni otoriter yöntemlere........

© Elips Haber