Bu hafta üç günümü Şam’da geçirdim. Kamu ile ilişkiler danışmanlığı verdiğimiz şirketlerden ilgilenebilecek olanlar için istikşafi bir gezi yaptım. Bakanlar ve üst düzey bürokratlarla temas etme imkânım oldu. Herkesin merak ettiği soruya cevap vererek başlayım: Evet, Suriye’de iş yapmak mümkün! Detaylar aşağıda.

Şam’da sokaklar kalabalık. Hem gündüz hem de gece. Şehrin farklı mahallelerinde epey gezdim. Hiçbir asayiş problemi görmedim. Gerginlik yok. İstanbul’da bu kadar gezsem en azından bir iki kavgayla karşılaşırdım. Sokaklarda oransal olarak Türkiye’den daha çok kadın var. Rejim değiştikten sonra İdlib’ten gelen asker ve polisler herkese çok nazik davranıyor, yol sorduğunuzda hemen yardımcı oluyorlar. Söylememe gerek yok, zaten Türk olduğunuzu söyleyince herkesten büyük hürmet görüyorsunuz. Dama Rose Oteli’nin lobisinde yanımda oturan, Almanya’da yaşayan bir Suriyeli, Google Translate kullanarak, “Türkiye’nin yardımlarını hiç unutmayacağız.” diyordu. Türkiye’de hiç bulunmamıştı.

Şam’ın merkezinden arabayla 15 dakikalık mesafelerde 2015 öncesi iç savaşın yaşandığı, kimyasal silah kullanılan mahallelere gidince Suriye’nin neler yaşadığını daha iyi anlıyorsunuz. Taş üstünde taş kalmamış. Enkaz haline gelen binalarda ne kadar cam, çerçeve, boru varsa rejimin askerleri söküp satmış. Bosna ve Afganistan gibi yerlere savaş sonrası gitmiştim. Oralarda dahi böyle bir yıkım görmedim. Bir rejim kendi milletine nasıl böyle şiddet uygular, anlamak çok zor.

Amerikalılar Saddam’ı devirince Irak’ta çok önemli bir hata yapıp Baas Partisiyle alakası olan herkesi devletten kovmuştu. Sonuçta Irak’ta devlet çöktü. Etnik ve mezhepsel gruplar birbirine girdi. Bürokrasiden kovulan eski Baasçılar radikalleşip sonra İŞİD’in çekirdeğini oluşturdu. Ahmed eş-Şara, Beşar Esad’ı devirdiğinde Amerikalıların Irak’ta düştüğü hataya düşmemiş. Tabii ki üst kademeler değiştirilmiş, özellikle bazı bakanlık ve üst düzey görevlere diasporadan atamalar........

© Ekonomim