Arkadaşlar geçtiğimiz Cuma günü Şeref Oğuz’un yazısında paylaştığı, “ kendini eksilterek ötekini tamamlayamazsın” özdeyişinin altını nasıl doldurmamız gerektiğini sordular.

Soru, zihnimde Sümer rahibinin tabletlere yazarak bize ilettiği sözü çağrıştırdı: “ Sen kendin için değilsen, kim senin için? Sen başkaları için değilsen, nesin? Şimdi değilse ne zaman?”

Sonra nelerin bizleri eksilttiğini düşündüm. Aklıma gelenleri sizlerle de paylaşmak istiyorum:

Eğer, Jon Bonjovi’ nin dediği gibi,” Şöhret hem yalancı hem de hırsızdır” sözünün derinliğini kavramaz, kendini şöhretin rüzgârlarına kaptırır, nasıl göründüğünü öne çıkarır, ne yaptığını sorgulamaz, ne değer kattığını önemsemezsen,

Eğer, yaşamını kendine ve başkalarına bir “anlam katmak” için değil de, “Dün dündür, bugün de bugün” ilkesizliğinin rüzgârlarında savurursan,

Eğer, eleştiriyle yüzleşme özgüveni göstermez, korkuların tutsağı olur, onların yerine merak ve öğrenmeyi ikame etmezsen,

Eğer, yaptığın işin yapısal ve ekonomik özelliklerini kavramaya yönelik ayrıntı özeni için kendine yatırım yapmaz, deneyime dayalı bilgi yerine, kulaktan dolma bilgiyle işi idare etmekten utanmazsan,

Eğer, birlikte çalıştığın, iletişim ve etkileşim halinde olduğun insanların ne düşündüklerini söylemeleri için alan açmaz, susturmayı ve tek sesliliği istikrar diye tanımlarsan,

Eğer, sloganların vasat kitlelerde yarattığı çekiciliğine kendini kaptırır, ciddi fikirlerin yaygınlaşması için gerekli emek........

© Ekonomim