Son yıllarda işten ayrılmalar ve bu anlamda vatandaşın yaşadığı mağduriyet de artıyor. Özellikle iş mahkemelerinde dosya sayısı da çoğalmış durumda.

İş mahkemelerindeki dava süreci çoğunlukla önce arabuluculuk ile başlıyor. Taraflar arasında anlaşma sağlanamadığında vatandaş, haklarını alabilmek için soluğu mahkemede alıyor.

Ayrıca işten çıkartılan çalışan, kıdem ve ihbar tazminatı almadan işinden edilebiliyor. Onca yıl emek verip, gece gündüz demeden mesai ücreti bile alamadan kıt kanaat maaşla çalışırken bunca emeği görmezden gelerek, seni tazminatsız işten çıkarıyoruz denirse ne olur? Bir düşünsenize?

Bunca yoksulluğun yayıldığı, asgari ücrete kirası yetmeyen vatandaş, belki de yılların emeği olan kıdemi için katlandığı ve tazminatımı bırakamam düşüncesiyle, çocuklarına bir lokma ekmek alabilmek umuduyla çalışıyor. Kim bilir!

Bir sabah işine gittiğinde, “Sana kıdem ve ihbar yok. İşten çıkarıldın. Tazminat da yok” denilerek evine işsiz ve beş parasız dönen vatandaş için çileli ve kâbus dolu günler başlamış oluyor.

Bu acı ve travma yaratan durumları çevremde yaşayan birçok kişi oldu. Bir tanesi de yakınımdı. Yıllar önce özel bir bankada çalışıyordu. Gece-gündüz, bayram, hafta sonu demeden çalışıyor, ayrıca mesai saatlerini aşan ve şehirler arası iş seyahatleri de oluyordu.

İşinde başarılı ve kariyer hedefine doğru ilerliyordu. Sayısız ödüller alıyordu ve hatta bir sabah işe gittiğinde yöneticiler, insan kaynakları ve hukukçu tarafından bir odaya çağrıldı. Kabul etmediği ithamlarda bulunulan yazıyı imzalatıp, istifa etmeye zorlandı.

Şaşırmıştı. Daha birkaç gün öncesine kadar performans değerlendirme ölçüsünde yüksek puanlar alan yakınım, tazminatsız işten çıkarılmaya çalışıldı. Ertesi günlerde işe giriş kartı iptal edilerek iş yerine girişi de engellenmişti.

Sonunda işten çıkarıldı. Bu yaşananlar, çok trajik ve katlanılması da zor bir süreçti. Bir insanı hak etmediği şekilde mobbing ile istifaya zorlamak ve üstelik tazminat da yok demek........

© Ekonomim