Zor günlerden geçiyoruz. Enflasyon etkisiyle yaşanan ağır ekonomik koşullarda işletmeler ayakta duramıyor. Ya işçi çıkarıyor ya da işyerini kapatıyor.

Yeni yıla girdiğimiz ilk haftalarda yeni vergi ve zamlarla yaşamaya başladık. İşveren, aldığı malın borcunu, kirasını, çalışanın maaşını ödemekte zorlanırken, çiftçi ise ürettiği malın elinde kaldığını, tarlası için elektrik, su, gübre masrafları da derken ürününü satamadığından dertli. Kime dokunsan bin ah işitiyorsun.

İşletmeler, ticari hayatta da güçlükle ilerliyor. Alacaklar tahsil edilemiyor, borçlar ödenemiyor, bankalar kredi veremediği gibi verilen kredi de ödenemiyor, vergiler de ödenemiyor ve daha da artıyor. Maliyetlerin artmasıyla, şirketler konkordato başvurularını can simidi olarak görüyor.

İflastan önceki son çıkış ya da iflas erteleme de diyebiliriz. Fakat birçok şirketin istese de maddi imkânsızlıkları nedeniyle başvuruda bulunamadığı, binlerce işletmeyi etkileyen bir domino taşı gibi düşünebiliriz.

Konkordato; sadece borçluyu değil, alacaklı ve alacaklıların da alacaklısını bağlayan zincirleme olarak devam eden, uzun soluklu, hem maliyetli hem de sıkıntılı bir süreç.

Son yıllarda yaşanan hayat pahalılığında, ne yazık ki iflas eden ve etmekte olan şirket sayısı da gün geçtikçe artıyor.

Mali durumu bozulan borçlu şirketle bu şirketten alacaklı olanları korumaya yönelik bir uygulama olan konkordato, mali durumu kötü olan şirket, alacaklıları ile anlaşarak borçlarını yapılandırıyor. Taraflar arasındaki anlaşma, mahkeme gözetiminde onaylanırsa, borçlu olan şirket anlaşılan miktarı ödeyerek ya da vadelendirerek borçlarından kurtuluyor.

Konkordato takip sitesinden alınan verilere göre, 2024 yılı sonunda 1723 şirketin konkordato geçici mühlet kararı verildiği görülüyor. Bu sayı, önceki yılları geride bırakan rekor düzeyde bir artış olarak göze çarpıyor.

Bu süreçte en riskli sektörlerin tekstil, inşaat, gıda ve en riskli iller ise İstanbul, Ankara, Kocaeli olduğu........

© Ekonomim