Makroekonomik verilerin sunduğu sınırlı iyimser tablo, hanehalkı dü­zeyinde yaşanan mikroekonomik gerçek­liklerle keskin bir şekilde çelişmektedir. Hanehalkı bütçe anketleri, son dönemde yaşanan enflasyonist sürecin vatandaşla­rın harcama kalıplarını kökten değiştirdi­ğini göstermektedir.

2024 yılı verilerine göre, hanehalkı tüketim harcamalarının en büyük payını, & ile konut ve kira gi­derleri oluşturmaktadır. Bu oran, 2022’de ",4 olan payın üzerinde gerçekleşmiş­tir. Gıda ve alkolsüz içecekler harcama­larının payı ise aynı dönemde ",8’den ,1’e gerilemiştir.

Bu istatistikler, Türkiye’de yaşanan enf­lasyonun heterojen yapısını ve bireyler üzerindeki yıkıcı etkisini net bir şekil­de ortaya koymaktadır. Haziran 2025 iti­barıyla yıllık Tüketici Fiyat Endeksi’nin (TÜFE) 5,05 artış gösterdiği bir or­tamda, konut fiyatlarındaki artış e,54’e ulaşmıştır. Bu durum, maaş zamlarının ve diğer gelir artışlarının vatandaşlar tara­fından neden bir “rahatlama” olarak hisse­dilmediğini açıklamaktadır. Zira, gelirdeki artış, öncelikle esnek olmayan ve yüksek enflasyonun görüldüğü kira gibi temel har­cama kalemlerini karşılamaya yönelmek­te, bu da bireylerin yeni tüketim yapma im­kânını sınırlamaktadır. Hanehalkları, ge­lirlerinin artan bir kısmını temel barınma giderlerine ayırmak zorunda........

© Dünya