Geçen hafta asgari ücret tar­tışmalarına ilişki bazı görüş­lerimi yazmıştım. Konu hâlâ ka­muoyunun gündeminde. Bu haf­ta aynı konuya farklı bir açıdan yaklaşmak istiyorum.

Alınan olurlarsa, özür dile­rim. Ama yapacak bir şey yok. Sayın Cumhurbaşkanımızın iş­veren örgütlerini ziyaret etme­sinin ardından tüm dikkatler yi­ne iş dünyasına çevrildi. İddialar o ki, sermaye kesimi asgari ücre­tin %’in üstünde bir oranla art­tırılmamasını istiyormuş. Sayın Cumhurbaşkanı bu toplantılar­da yaptığı konuşmalarla sermaye kesimini bunun üzerinde bir ar­tışa ikna etmeye çalışmış. Hatta konuşmasından “para kazanıp da ne yapacaksınız” der gibi, “kefe­nin cebi yok” demiş. Bu ifadenin önemli olduğunu düşünüyorum. Bu yüzden de ne anlam geldiğini bir miktar irdelemek istiyorum.

İstisnaları bir tarafa bırakır­sak, iş dünyasının büyük çoğun­luğunun derdinin “servet biriki­mi” sağlamak olduğunu ima eden bu ifade, kamuoyunda da bir baş­ka kutuplaşmaya kaynaklık etti. Gerçekten iş dünyasının tüm der­di zengin olup, bu zenginliği ko­rumak mıdır, yoksa mevcut işle­rinin devamını sağlamak mıdır?

Daha önceki yazılarımızda da dediğimiz gibi, asgari ücrete %’in üzerinde bir artışın ge­rekli olduğunu yazmıştık. Ancak bundan çok daha önemlisi as­gari ücretle çalışan sayısının da sistematik bir şekilde azaltacak tedbirlerin alınmasının gerekli­liğini vurgulamıştık. Bunlar an­cak işgücü piyasasının yapısını değiştirmeye yönelik “reformlar­la” mümkün. Sadece ücret artış oranlarına odaklanan bir işgücü politikası olmaz.

Sermaye kesimi açısından bu konuya bakarsak, mesele bizi üretilen katma değerin paylaşı­mına bakmayı gerekli kılar. Hat­ta Sayın Cumhurbaşkanımızın konuşmasını da bu paylaşıma yö­nelik bir temenni olarak görmek daha doğru olacaktır.

Bilindiği gibi Sayın Hazine ve Maliye Bakanımız da iş dünya­sının ürettiği katma değerin dü­şüklüğünden sıklıkla şikâyet ediyor. Bu şekilde sanayimizde­ki katma değer düşüklüğünün de yüksek ücret ödemesinin önünde engel olarak........

© Dünya