Türkiye’de kuraklık artık hava raporla­rının değil, sofraların konusu. Meteo­roloji geçen yılın yağışlarının yüzde 28 ek­sik olduğunu söylüyor. Kâğıt üstünde sebep belli: iklim değişikliği. Ama tarladaki ger­çek başka: yoksunluğu duyulan şey yağmur­dan çok, plan. Bu aynı zamanda sürdürüle­bilirlik politikalarımızın da aynası. Nasıl ki barajlardaki su sıfırlanıyorsa söz gelimi Konya Ovası’nda da buğday başakları öyle kısalıyor.

ABD Tarım Bakanlığı (USDA), her ay kü­resel tahıl raporları yayımlıyor ve Türki­ye’nin buğday üretim tahminini de güncel­liyor. Son raporlarında Türkiye’nin üreti­mini 19 milyon tondan 16,25 milyon tona indirdiler. Yüzde 15 düşüş demek. Yani ra­por hem sofradan hem de kasadan yaklaşık 3 milyon ton buğday eksileceğini söylüyor. Bu sadece bir tarım verisi değil; dünyanın Türkiye’nin açığını kayda geçmesi demek. Bir başka deyişle, Türkiye’nin üretim açığı­na biz değil, Washington’daki tarım bürola­rı kafa yoruyor.

Türkiye’de tarımsal su kullanımı topla­mın yüzde 75’i. Yani suyun üçte ikisinden fazlası tarlaya gidiyor. Ama o tarla çoğu za­man vahşi sulamayla boğuluyor. Trakya’da ayçiçeği rekoltesi yarıya indi. Çukurova’da narenciye sulaması kısıtlı. Antep’te fıstık zaten “yok yılı”na girdi. Bunlar........

© Dünya