“Bir Hanım vardı – şıkır şıkır. Cennete merdi­ven satın alan. Yolumuzda gi­derken, yüreklerimiz gölge­lerimizin karaltısındayken; ilerde yürüyen bir Hanım var­dı – hepimizin bildiği – pirü­pak, taş gibi dimdik... Cennete merdiven döşeyen.” Led Zep­pelin

COVID sonrasında “well­ness” küresel bir dalgaya dö­nüştü. Ruh – beden dengesi pe­şinde sağlıklı yaşam. Gastrono­miden modaya kadar pek çok alanda pazarın yerleşik dengele­ri bozuldu. Nike ile Adidas’ın kı­rılganlığı, spor salonlarının ke­penk indirişi, gıda fiyatlarının rekor serisi… Hepsi aynı hikâye­nin parçaları.

22 Eylül tarihli “Süt Bıyığı” başlıklı yazımızda süt ürünleri­nin yüksek protein muhteviyatı­nı tartışmıştık. Peşi sıra yazılar­da wellness akımının fiyatlara üç ana hat üzerinden yansıdığını be­lirlemiştik:

1.Meyveler – özellikle tropikler,

2.Tereyağı gibi doğal yağlar ve

3.Protein grubu – et, süt, peynir ve yumurta.

Birleşmiş Milletler (BM) Ta­rım ve Gıda Örgütü (FAO) her ay başında gıda fiyatları endeksini açıklıyor. FAO endeksi, yağ, süt ve et fiyatlarını içerirken stan­dardizasyon problemleri nede­niyle meyve fiyatları endekste yer almıyor. Tahıl bazlı endeks, küresel bolluğa bağlı tarım em­tialarındaki düşüşü yansıtıyor. Manşet endeks, üç aydır negatif bölgede. Sene başında hem BM hem de Dünya Bankası gıda fiyat­larında gerileme öngörüyordu.

Oysaki yağ endeksi son üç yılın zirvesinde, et tarihi zirvede! Süt ise ancak dönmeye başladı.

Eğer FAO, meyve fiyatları için de bir endeks açıklasa onu da ta­rihi zirvede görecektik. Çünkü gerek ülkemizdeki tüketici fiyat­ları endeksi (TÜFE) gerek ulus­lararası güvenilirliği yüksek ku­rumların hesaplamaları bu doğ­rultuda:

* Türkiye’nin meyve ithalatı 500 milyon dolar arttı.

* Avrupa’da meyve fiyatları son 5 yılda 0 yükseldi.

* ABD’de  artış........

© Dünya