Hayatın en büyük sınavlarından biri insan ilişkileridir. Herkesin çevresinde iyilik yaptığı, destek olduğu ya da en azından iyi niyetle yaklaştığı insanlar vardır. Fakat zaman içinde bu ilişkilerin hangi temele dayandığını, dostlukların ne kadar sağlam olduğunu ancak zor zamanlar gösterir. İşte böyle anlarda bir insanın vefalı mı yoksa nankör mü olduğunu ayırt etmek mümkün oluyor.

Bir söz vardır, “Vefalı insan, birçok zararınızı da görse, bir iyiliğinizi unutmaz. Nankör insan, bir tek zararınızı görse, bütün iyiliklerinizi unutur.”

Bu cümle, hayatın içinden süzülmüş, yaşanmışlıkla yoğrulmuş ve damıtılmış bir gerçeği dile getiriyor. İnsan karakterinin en belirgin iki ucu, vefa ve nankörlük.

Vefalı insan, minnettarlığı bir erdem olarak taşır yüreğinde. Geçmişte gördüğü bir iyiliği, bir desteği, bir omuz vermeyi asla unutmaz. Hatta o kadar içselleştirir ki, zamanla o iyilik ona bir borç gibi gelir ve bunu ödemeye çalışır. Bazen kendisi zarar görse de geçmişte yaşanan o güzel anları silip atmaz. Çünkü onun için insani değerler, çıkarların ya da küçük hesapların........

© Doğruhaber