Her şey Devlet Bahçeli’nin, Abdullah Öcalan’ı DEM Parti grup toplantısına davet etmesiyle başladı. Bahçeli, Abdullah Öcalan’a PKK’ya silah bıraktırma karşılığında ‘umut hakkı’ vadetmişti. O zamana kadar pek bilinmeyen, bilinse de hiç kimsenin önemseyip üzerinde durmadığı “umut hakkı”, Bahçeli’nin kullanımıyla sıkça dillendirilen bir kavram haline geldi.

Abdullah Öcalan da umutlanıp unutulduğu yerden galeyana gelerek PKK’ya silah bırakma ve kendisini feshetme çağrısında bulundu. Sonrasında da tiyatral bir gösteriyle 30 kişilik bir militan grubu silah ve teçhizatlarını yakarak sembolik olarak silah bırakma sürecine girdiklerini göstermiş oldular.

İşin tuhaf tarafı, devlet yetkililerinin PKK ile hiçbir anlaşma yapılmadığını, PKK’ya hiçbir şey vaat edilmediğini, silah bırakanların dahi ülkeye girişlerinin mümkün olmadığını sıkça dile getirmeleriydi. Bugün dahi PKK’nın ne karşılığında silah bıraktığını bilmiyoruz. Şu an bildiğimiz, çözüm için meclisin adres gösterildiği yani yapısal reformların meclis iradesine bırakıldığıdır. Bu arada bildiğimiz diğer bir konu da yine Bahçeli’nin önerisiyle mecliste bir komisyonun kurulduğudur.

Milli Dayanışma, Kardeşlik ve Demokrasi Komisyonu, özetle terörün Türkiye gündeminden çıkarılması amacıyla kurulmuştur. Belli periyotlarla toplanan ve........

© Doğruhaber