Theodor Herzl, İstanbul'a 1896 ve 1898 yıllarında yaptığı ilk iki seyahatte, Sultan II. Abdülhamit'in yakın çevresi ile temas kurdu. Padişah'ın huzuruna ise 1901'deki üçüncü seyahati sırasında, yani 19 Mayıs 1901 günü kabul edildi. Herzl, Abdulhamit’i ikna etmek için ödevine iyi çalışmıştı. Osmanlı Devleti'nin dış borçlardan dolayı zor durumda olduğunu, bu borçlardan kurtulmak için köklü çözümler aradığını basından takip ediyordu. Sonuçta kendisi bir gazeteciydi. Bu görüşme ve yazışmalar altı yıl kadar sürdü. Herzl'in ölümüyle de sona ermişti.

18. Yüzyılın ikinci yarısında sanayi devrimiyle birlikte gelişen Avrupa sermaye çevreleri, Osmanlı ülkesine sadece mal satmakla yetinmeyip sermaye yatırımı yollarını da aramaya başladılar. Büyük bankalar tarafından çıkarılan ve küçük tasarruf sahiplerince satın alınan tahviller aracılığı ile devletlere borç vermek, kazançlı bir iş olması yanında borç alan ülkeyi malî kontrol altına almayı da kolaylaştırıyordu. Bu yüzden İngiltere ve Fransa, Osmanlı Devleti’ni bir borç kıskacına sokmak için çeşitli yollardan baskı yapıyorlar, bir taraftan da Tanzimat........

© Doğruhaber