Geçenlerde bir eğitim kurumunu ziyaret etmiştik. İdareciliğin zor olduğunu, düz memurluğun daha rahat olduğuyla ilgili konu açılmıştı. O kurumda idareci olan bir arkadaş şu ifadeleri kullanmıştı: “İdarecilik zordur, herkes bunu kabul etmez, bunu kabul edenler ise ya “dava” için ya “tava” için bu makamda bulunurlar” demişti.

Bu ifade hepimizin dikkatini çekmişti. Söyledikleri bir hakikati barındırıyordu. Dava için idareciliği seçenler kısa bir zamanda bulunduğu kuruma kendi davasının rengini verebiliyor. Aynı şekilde menfaati temsil eden tava için idareciliği seçenler de arzusu yönünde bulunduğu kurumda bir alan oluşturuyor.

Son yıllarda hem iktidar makamları, hem yerel yönetimler, hem de farklı kurumlarda bulunanların bu hali herkesin dikkatini çekiyor. Kim nerede ne için bulunuyor?

Dava ismiyle hareket edenler çoktur ama o kalıbı dolduran insan sayısı parmakla gösterilebilecek kadar azdır. Yığınların içerisinde hayatının merkezine davasını oturtmuş insan sayısı fazla değildir.

Fakat hayatının merkezine davasını yükleyenler, bir kitleyi arkasında sürükleyebilecek kadar........

© Doğruhaber