رَبَّنَا ظَلَمْنَا اَنْفُسَنَا وَاِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَنَا وَتَرْحَمْنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِر۪ينَ ...

"...Rabbimiz! Kendimize yazık ettik; bizi bağışlamaz ve bize merhamet etmezsen biz kaybedenlerden oluruz."

Yüce Allah, Hz. Âdem ve eşinin yaptığı bu duayla bize tevbe adabını öğretmektedir.

Onlar, yaptıkları hatanın ardından hemen pişman olmuş ve pişmanlıklarını dile getiren dualarında ‘Ey Rabbimiz!’ diye seslenerek tüm samimiyetleriyle Allah’a sığınmışlardı.

Duadaki “biz” ifadesi Hz. Âdem ve Havvâ’nın birlikte tevbe ettiklerini göstermektedir. Bazen tenhalarda gözyaşı dökerek tevbe etmeli insan bazen de bir yakınıyla, dertleşir gibi...

Hata yapar yapmaz Allah’ı hatırlamanın adıdır tevbe!

Tevbe ertelenmez, ertelenmemelidir. “Aynı günahı bir daha işleyebilirim, tevbe etmeye yüzüm yok!” şeklindeki düşüncelere zihnimizde yer açmamalıdır. “Bu mazeretler tevbeyi erteletme çabasında olan şeytanın bir fısıltısı olabilir!” diye düşünsek yine de tevbemizi geciktirir miydik acaba?

Kerîm Kitabımız’da günah işler işlemez Allah’ı hatırlamaktan bahsedilmesi şaşırtıcı ve yürekleri sarsıcı bir durumdur doğrusu!: “Onlar çirkin bir şey yaptıkları veya kendilerine kötülük ettikleri zaman Allah’ı hatırlarlar da hemen günahlarının bağışlanmasını dilerler...” (Âl-i İmrân, 3/135) Rabbimiz’in övgüyle bahsettiği o bahtiyar kullardan olmak istiyorsak tevbede acele etmeli değil miyiz?

“Bağışlamazsan kaybedenlerden oluruz Rabbim!”

Bu dua, kurtuluşun sadece Allah’ın affı ve rahmetiyle mümkün olduğuna işaret etmektedir. Tevbe, insanın güçsüzlüğünü kabul edip Allah’a sığınmasıyla başlar. Hz. Âdem ve eşi, istiğfar ve merhamet talebinde bulunurken acziyetlerini de itiraf........

© Diyanet Haber