Adamın biri karısının kedisinden nefret ediyormuş. Ondan kur-tulmaya karar vermiş.
Bir gün karısı arkadaş ziyaretine gidince kediyi arabaya atmış ve beş altı mahalle gittikten sonra kapıyı açıp salıvermiş. Eve döndüğünde kediyi yatağın üstünde uyuyor bulmuş.
Bir süre sonra kadın arkadaşlarıyla sinemaya gidince kedi gene kendini arabada bulmuş. Bu defa adam bayağı uzak bir semte gidip kediyi araba-dışı etmiş. Eve döndüğünde kedi yatağın üzerinde uyuyormuş.
Kadın Cumartesilerini anne babasıyla geçirirmiş. Bir Cumartesi sabahı çıkınca adam kediyi arabaya atmış ve dolambaçlı yollar-dan şehrin en ücra semtlerine giderek varoşlarda bir yere bı-rakmış.
O akşam kadın döndüğünde kocası evde yokmuş. Gece yarısına doğru telefon çalmış.
“Kedi evde mi?” diye sormuş adam.
“Evet.”
“Telefona verir misin? Kayboldum. Bana yolu tarif etsin.”
Bu fıkrayı ilk duyduğumda çok gülmüştüm. Geçenlerde hay-vanların neden kaybolmadığına dair bir yazı okuduktan sonra* bunun abartılı olsa........

© Diyalog Gazetesi