Çocukluk yıllarında renklerinin sevgisi yüreğimize işlemiş takımdı Fenerbahçe.

Aykut Kocaman da o dönemde dünyama girdi.

Henüz 9-10 yaşlarında bir çocuk olarak onun fotoğraflarını gazeteden keser defterime yapıştırırdım.

Oyun stili ve efendiliği ile o benim kocaman bir kahramanımdı.

Onu hep takip etmeye çalıştım.

Fenerbahçe’den hak etmediği bir şekilde ayrılıp İstanbulspor’a gittiğinde çok üzülmüş, ama takibimi bırakmamıştım.

Hiç karşılaşmamış, tanışmamış olsam da bu karakteri hep sevdim.

Onunla ilgili bir haber veya röportaj yayınlandığında, mutlaka takip ettim.

Onun karakteri ve duruşu hakkında hiç olumsuz konuşana denk gelmedim.

Hatta Ahmet Çakar diyor ya: “Birbirimizi hiç sevmeyiz; ama dürüst birisi, çok düzgün bir karakter.”

Mesele de bu aslında.

Sizi sevmeseler de........

© Diriliş Postası