Elbette Gazze içimizi yakarken sakin konuşamıyoruz ve sesimiz yükseliyor.

Ama söz veriyorum, dünyada mazlumlar rahat ettiği gün, ben de tıpkı Papua Yeni Gine'nin kabilelerini ya da kelaynakların hayatını anlatır gibi sakin ve huşu içinde anlatacağım her şeyi.

Demokrasinin sadece Gazze ve Filistin için değil, insanlık için de çare olamadığını Giorgio Agamben, "Kutsal İnsan" kitabında ne kadar da güzel ifade ediyor: “Demokrasi, hem de en yüksek noktasına ulaştığı ve nihayet bütün düşmanlarını alt ettiği bir zamanda bile, mutluluğu için varını yoğunu harcadığı insanı, tarihte eşi benzeri görülmemiş felaketlere sürüklenmekten niçin kurtaramadı?”

Şimdi hâlâ felakete sürükleyenlerin değil de felakete sürüklenen insanlar için feryat edenlerin kınandığı hatta alay edildiği bir zeminde olmak ne kadar can yakıcı.

Demokrasi, bugün en azılı düşmanları Nazizm ve Faşizm ile suç ortağı olmuşken asıl sorun -tabii bana göre- sakin kalabilmekle ilgilidir.

Demokrasiyi bu haliyle kutsayanlar, konforunu ve suskunluğunu bozmayanlar insanın şerefini ve onurunu, hayatını yok sayıyorlar.

Tersinden bakıldığında ve kendilerine zulmedildiğinde kendileri için “monşer” formunda........

© Diriliş Postası