Kako je Nicolas Sarkozy pretvorio kaznu u sadržaj, pravdu u žanr, a demokratiju u farsu.

Postoje društva u kojima je zatvor kraj političke karijere. Postoje i ona u kojima je to tiha sramota o kojoj se više nikada ne govori. A onda postoji Francuska našeg vremena — zemlja u kojoj bivši predsednik Republike, pravosnažno osuđen za teška krivična dela, provede simboličan broj dana u zatvoru, izađe gotovo netaknut i potom, gotovo bez pauze, objavi knjigu pod naslovom „Dnevnik jednog zatvorenika“, pretvarajući kaznu u medijski sadržaj, pravdu u književni žanr, a ličnu odgovornost u bestseler.

Ako je ovakav scenario postao moguć u zemlji koja sebe vidi kao kolevku moderne demokratije, onda pitanje više nije šta se desilo sa Nicolasom Sarkozyjem — već šta se desilo sa Francuskom, i sa evropskim poimanjem pravde uopšte.

Nicolas Sarkozy nije osuđen zbog proceduralne greške ili političkog lapsusa. Osuđen je zbog korupcije i trgovine uticajem, a njegovo ime ostaje trajno vezano i za slučajeve nezakonitog finansiranja predsedničke kampanje, uključujući aferu sa libijskim novcem — jednu od najtežih mrlja na savremenoj francuskoj politici. Reč je, dakle, o delima koja pogađaju samu srž demokratskog poretka: poverenje u institucije, jednakost pred zakonom i........

© Danas