Sevgili okurlarım insanın tüylerini ürperten. “Bu kadar da olmaz” dedirten bir fotoğrafa bakıp duruyorum. Hangi fotoğraf olduğunu hemen anladınız sanıyorum. Meclis açılışında Tayyip Erdoğan’a adeta Uzakdoğulu keşişlerin kutsal Buda’ya baktıkları gibi hayranlıkla bakan, o sırada Erdoğan ne anlatıyorsa kelime kaçırmadan dinleyen, ağız dolusu gülen DEM Parti milletvekillerinin fotoğrafları. Ah bu ne sevgi ah!

Huyum kurusun, bu fotoğraf bana defalarca gittiğim bölgede, kimi zaman coşkun akan Munzur Nehri’nin sesine karışan insan acılarını dinlediğim, kimi zaman Barış Anneleriyle halaya durduğum, kimi zaman silah sesleriyle uyandığım günleri anımsattı. Diyarbakır’daydım, Mardin’deydim, Silopi’deydim, devletin bombalarıyla ölenlerin toprağı Uludere’deydim. Pek çok seçimde de özellikle Selahattin Demirtaşlı zamanların HDP’sine oy verdim. Şimdi anlatacaklarımdan dolayı, daha önce de oldu beni linç etmek isteyenler olacaktır. Ama anlatmalıyım ah bu sevgi, bu ıstıraba daha fazla dayanamayacağım.

Ne çabuk unuttunuz ilk açılımdan sonra devlet ansızın tavır değiştirip Hendek savaşlarını başlattı. Bölgede günlerce sokağa çıkma yasağı uygulandı. Öyle ki evinin bahçesinde nane toplayan Taybet ana, yüksek apartmanların tepesine yerleştirilen keskin nişancılar........

© Cumhuriyet