Bize barıştan ve kardeşlikten söz edenlere bakınca İmralı’dakinin PKK’yi hangi koşullarda kurduğunu anımsamak gerekiyor.

1970’lerde Türkiye, Uğur Mumcu’nun deyimiyle destabilize edilmek, yani istikrarsızlaştırılmak üzere dünya sömürgenlerinin kurguları ile bir kardeş kavgasına itildi.

Sağ-sol çatışması adı altında on binlerce vatan evladı ile birlikte yurtsever bilim insanları, aydınlar bu kör kavga içinde yitirildi. Kahramanmaraş’ta, Çorum’da toplu kırımlar gerçekleştirildi.

Amaç, sermaye adına ulusal sınırları yok saymayı dayatan “küreselleşme”nin öngördüğü emperyalizmin yeni masalını Türkiye’de de uygulamaya sokmaktı.

Başta PKK olmak üzere o süreçte kurulan ayrılıkçı örgütler de bu istikrarsızlaştırmanın, kardeş bozgunculuğunun, ulus yıkıcılığının tohumlarını atmakla görevliydiler. Hiç kuşkusuz, bu örgütlerin Soğuk Savaş döneminin yapılandırdığı devlet içi karanlık odaklarla da bağlantıları vardı.

Türkiye’yi kan denizinde boğanlar, sözde birliği sağlamak üzere faşist 12 Eylül cuntasını ülkenin başına oturttular.

Sermayenin........

© Cumhuriyet